Roberts Nora Dziedzictwo DonovanĂłw 04 Oczarowani

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

pyska, mogła więc dostrzec mocne, nadzwyczaj białe zębi-
ska. Przestraszona, pogłaskała drżącymi palcami wilczy łeb.
- O co chodzi? Uspokój się. Może jesteś głodny? Mam
ciasteczka. - Z bijącym sercem powoli wstała, podczas gdy
on nie przestawał warczeć. Kiedy podniósł się i ruszył za nią,
zaczęła się wycofywać, nie spuszczając go z oczu.
Gdy dotarła do drzwi, miała ogromną chęć zatrzasnąć je
i zamknąć na klucz. To dzika bestia, której nie można ufać.
Gdy jednak popatrzyli sobie w oczy, myślała tylko o tym, jak
przywarł do niej pyskiem i pocieszał, gdy płakała.
Zostawiła drzwi otwarte.
Choć drżała jej ręka, sięgnęła po ciasteczko i podała mu.
- Pewnie nie będzie ci smakować, ale spróbuj. - Wydała
stłumiony okrzyk, kiedy zadziwiająco delikatnie chwycił je
z jej palców.
Mogłaby przysiąc, że jego oczy śmieją się do niej.
- No cóż, w porządku, teraz wiemy, że cukier, równie
skutecznie jak muzyka, łagodzi obyczaje dzikich zwierząt.
Jeszcze jedno i na tym koniec.
Gdy z zadziwiającą prędkością i gracją wspiął się na tylne
łapy, przednie kładąc na jej ramionach, wydała tylko głuchy
jęk. Jej szeroko otwarte, okrągłe oczy spotkały się z błyszczą�
cymi ślepiami wilka. A kiedy długim, gorącym pociągnię�
ciem języka polizał ją od obojczyka aż do ucha, zaczęła się
śmiać.
OCZAROWANI 79
- Ale z nas para - mruknęła i przycisnęła wargi do grzy�
wy na karku wilka. - Naprawdę niezwykła para!
Z równą gracją opuścił się na cztery łapy, przy okazji
porywając z jej palców kolejne ciasteczko.
- Sprytnie, bardzo sprytnie. - Mierząc go wzrokiem,
zamknęła pudełko i odstawiła je na lodówkę. - Marzę o gorą�
cej kąpieli i o książce - oznajmiła. - A także o tym kieliszku
wina, którego sobie wcześniej odmówiłam. Nie zamierzam
myśleć o tym, co komu może się podobać lub też nie podobać
- ciągnęła, otwierając lodówkę. - Nie zamierzam też rozma�
rzać się o seksownym sąsiedzie i o jego niesamowitych, cu�
downych ustach. Zamierzam myśleć o tym, jak miło mieć
tyle czasu i przestrzeni dla siebie.
Skończyła nalewać wino, a ponieważ wilk nie przestawał
na nią spoglądać, wzniosła za niego toast.
- Wszystkiego najlepszego. Właściwie dlaczego nie miał�
byś pójść na górę i dotrzymać mi towarzystwa, gdy będę brać
kąpiel?
Wilk przeciągnął językiem po zębach, wydał niski dzwięk
podobny do śmiechu i pomyślał: dlaczego nie?
Zafascynowała go. Było to dość krępujące doznanie, ale
nie mógł się z niego wyzwolić. I na nic się zdało powtarzanie
sobie, że ma do czynienia ze zwykłą kobietą, do tego obar�
czoną zbyt wielkim bagażem nie załatwionych spraw, aby się
w to angażować.
Po prostu nie potrafił trzymać się od niej z daleka.
Był przekonany, że skutecznie ostudził jej zapał, gdy z hu�
kiem zatrzasnęła za sobą drzwi. I chociaż był zachwycony jej
świętym oburzeniem, płonącymi z gniewu i oburzenia ocza-
80 OCZAROWANI
mi, zawziętym grymasem ślicznych, delikatnych ust, posta�
nowił nie myśleć o niej przez najbliższe dni.
Tak będzie mądrzej i bezpieczniej.
Lecz cóż, usłyszał jej płacz. Gdy siedział w swoim gabine�
cie, bawiąc się i pracując nad kolejnym odcinkiem gry o pe�
rypetiach w krainie Myor, usłyszał przejmujące dzwięki i po�
czuł, jak smutek Rowan i jej rozpaczliwe poczucie winy roz�
dzierają mu serce.
Nie może jej zostawić w takim stanie, udał się więc do niej
i przyniósł odrobinę pocieszenia. Potem bardzo go rozsier�
dziła, kiedy nazwała siebie tchórzem. Co gorsze, wierzyła
w to.
A co zrobiła ta tchórzliwa kobieta, gdy wilk groznie na nią
warknął? Poczęstowała go ciasteczkiem.
Na Finna, ciasteczkiem!
Była rozbrajająco czarująca.
Następnie zabawiał się i jednocześnie przeżywał męki,
siedząc i obserwując, jak bez pośpiechu, leniwie zdejmuje
z siebie ubranie. Słodki Boże, jak ta kobieta potrafi rozpalić
mężczyznę! A potem, przebrana w czerwony szlafrok, które�
go nawet nie zawiązała paskiem, napełniła staroświecką wan�
nę pieniącym się płynem o zapachu jaśminu.
Zapaliła świece. Napuściła bardzo gorącej wody i nastawi�
ła cichą muzykę. Gdy zrzuciła z siebie szlafrok, zaczęła śnić
na jawie. Oparł się pokusie przeniknięcia jej myśli i zobacze�
nia, co sprawia, że jej oczy są takie odległe i nieobecne,
dlaczego na jej wargach pojawił się uśmieszek...
Zachwyciło go jej ciało. Było takie smukłe i gładkie,
o perłowej skórze i delikatnych krągłościach. Drobne kości,
maleńkie stopy, różowe pączki piersi.
OCZAROWANI 81
Chciał je smakować, przeciągnąć po nich językiem, z bli�
skości wchłaniać ich zapach.
Kiedy się pochyliła, by zakręcić krany, trzeba było ogrom�
nego aktu woli, żeby się powstrzymać i nie uszczypnąć tego
jędrnego, gołego tyłeczka.
Złościło go i zachwycało zarazem, że nie jest ani trochę
świadoma tego, jaka jest. Zgarnęła włosy do góry w cudow�
ny, zmierzwiony czub i nawet nie spojrzała do lustra.
Zamiast tego rozmawiała z nim, paplając to i owo, po
czym, wchodząc do wanny, syknęła. Para zafalowała, gdy
ostrożnie zanurzała się w wodzie, dopóki bąbelki nie przy�
kryły jej piersi.
Miał straszną ochotę przeobrazić się w mężczyznę
i wślizgnąć do wanny razem z nią.
Zaśmiała się tylko, gdy podszedł bliżej i zaczął ją obwą-
chiwać. Odruchowo pogłaskała go po głowie, sięgając ręką
;
'po książkę.
Aatwe naprawy domowe dla tych, którzy znajdą się w kło�
pocie.
Zachichotał, wydając dzwięk podobny do szczeknięcia.
Szybko podrapała go za uszami, po czym sięgnęła po wino.
- Piszą tutaj-zaczęła-że zawsze powinnam mieć pod ręką
kilka podstawowych narzędzi. Wydaje mi się, że w pakamerze
widziałam wszystko, co trzeba, ale będzie lepiej, jeżeli sporzą�
dzę listę i porównam ją z tym, co jest. Następnym razem, gdy
wysiądzie prąd albo pójdą korki, poradzę sobie sama. Nie będę
szukać niczyjej pomocy, a tym bardziej Liama Donovana.
Zaparło jej dech, po czym zachichotała, gdy wilk zanurzył
język w jej kieliszku i wypił trochę wina.
- No, no! To jest bardzo wytrawne białe sauvignon, nie
82 OCZAROWANI
dla ciebie, braciszku! - Przestawiła kieliszek, żeby nie mógł
dosięgnąć. - A tutaj mam proste wyjaśnienie, jak wymienić
zepsutą instalację elektryczną. Wcale tak strasznie to nie
wygląda. Poza tym jestem dobra, gdy trzeba postępować
zgodnie z instrukcją.
Zmarszczyła czoło.
- Stanowczo za dobra. - Wypiła łyk wina i zanurzyła się
głębiej. - Na tym polega sedno sprawy. Przyzwyczaiłam się
postępować zgodnie z poleceniami i dlatego gdy teraz trochę
zboczyłam z drogi, wszyscy tak bardzo się przerazili.
Odłożyła na bok książkę, niespiesznie wyjęła z wody no�
gę, podniosła ją do góry i pociągnęła końcem palca po łydce.
- Chyba nawet mnie samą, nie mniej niż ich, zaskoczył
fakt, że lubię zmiany. Przygody - dodała i uśmiechnęła się do
niego szeroko. - Tak naprawdę jest to moja pierwsza przygo�
da. - Wynurzyła się znowu, a bąbelki przylgnęły do jej piersi.
Zebrała ich całą garść i leniwym ruchem rozprowadziła po
skórze.
Zaśmiała się tylko, gdy ją polizał od łokcia do ramienia.
- Bądz co bądz, to przecież nie byle jaka przygoda!
Leżała w wannie jeszcze przez pół godziny, bezwiednie
wprawiając go w zachwyt. Jej zapach, kiedy się wycierała, [ Pobierz całość w formacie PDF ]

pdf | download | pobieranie | ebook | do ÂściÂągnięcia

Archiwum